Dit is het eerste boek dat geheel gewijd is aan de geschiedenis en de produkten van één van de drie Nederlandse porseleinfabrieken uit de 18e eeuw.

De fabriek van Oud-Loosdrecht werd in 1774 gesticht door Joannes de Mol, de predikant van dit dorp. De Mol had al jaren geliefhebberd op het gebied van de chemie en het onderzoek van gesteenten in de hoop porselein te kunnen maken met behulp van in eigen land voorkomende grondstoffen. Daar de Mol diep bewogen was met het lot van de arme dorpsbevolking, was zijn doel ook werkschaffing en educatie voor zijn parochianen.

Een porseleinfabriek is een kostbare aangelegenheid en daar De Mol zelf niet over grote fondsen beschikt en hij ook niet kon concurreren met grote Duitse porseleinfabrieken en de aardewerkproductie van Wedgwood, ging het al gauw mis met het bedrijf, zodat hij het in 1782 aan schuldeisers moest verkopen. Die zetten de fabriek nog voor tot najaar 1784, toen deze verplaatst werd naar Ouder-Amstel.

W.M. Zappey gaat uitvoerig in op de geschiedenis en financiële perikelen. Drs. A.L. den Blaauwen gaat in op de kunsthistorische aspecten. Inclusief een uitvoerige catalogus met 300 stukken.